شروع این هنر از اوایل دوره قاجاریه مذکور شده است. در اجرای این کار ابتدا سطوح داخلی کار را با روغن مخصوص پوشش میدهند و سپس در صورت نیاز نقش را بر روی کار کپی می نمایند. از آنجائیکه رنگهای مورد استفاده در ترسیم نقوش از نوع رنگهای گواش یا آکوارل (اکرلیک) است و به آسانی با آب پاک میشود و به منظور شفافیت بخشیدن به اثر و ثبوت رنگها روی آن را باروغن مخصوص می پوشانند. روغن کاری معمولاٌ در چند نوبت انجام میشود و هربار با قلم موی نرم ، قشری نازک از روغن که در حقیقت حکم شالان را دارد به تمام سطوح مالیده میشود. این عمل باید در محل سربسته و کاملاٌ دور از گرد و غبار انجام شود تا درحین کار ذرات غبار روی روغن ننشیند. امروزه به جای استفاده از روغنهای سنتی از اسپری های و فیکساتورهای شیمیایی برای ثبوت و عایق کردن رنگها استفاده می گردد. نقوش مورد استفاده در نقاشی روی چرم گل و مرغ، مینیاتور اصولاٌ به سبک نقوش قدیمی به کار گرفته میشود.

 

 

نقاشی روی چرم:

رنگ های مورد استفاده در نقاشی روی چرم دو دسته اند:

1)رنگ الکلیک: این رنگ ها به صورت پودری بوده و حلال آنها الکل می باشد و شفاف است.

2) رنگ اکرولیک: رنگ تیوپی یا شیشه ای بوده که مانند گواش رنگ آمیزی می شود با این تفاوت که این رنگ ها پس از خشک شدن خاصیت حل شدن در آب را از دست می دهند ولی قبل از خشک شدن، حلال آنها آب است.این رنگ ها مانند گواش مات هستند.

رنگ های اصلی شامل:رنگ قرمز، زرد و آبی هستند. رنگ های فرعی شامل: نارنجی،سبز،بنفش که هر رنگ فرعی از ترکیب شدن دو رنگ اصلی به دست می آید مانند:زرد+قرمز=نارنجی

قلموهای مورد استفاده در این نقاشی قلموهای گرد وتخت هستند و قلم مویی که با آن دور شکل ها را قلم گیری می کنیم بهتر است قلم مو گربه ی دست ساز باشد. پس از رنگ آمیزی و نقاشی برای محافظت چرم روی سطح نقاشی و چرم را لاک یا رزین یا روغن میزنیم تا دوام بیشتری داشته باشد. برای انداختن طرح روی چرم یا از کاربن استفاده می کنیم یا از کاغذ کالک .

سابقه نقاشی روی چرم در ایران از دوره تیموری است.اوج این هنر در دوره قاجار است که آثار ارزشمندی از آن دوره باقیمانده است.اگر بخواهیم از چرم بوم نقاشی بسازیم چرم با چسب سریشوم روی فیبر می چسبانیم و به این کار چرم کشی می گویند. به جای چسب سریشوم می توانیم از چسب کفاشی هم استفاده کنیم.